Ochrona przeciwpożarowa

Najczęstsze przyczyny powstawania pożarów i ich rozprzestrzeniania się to:

• rzucenie palących się niedopałków papierosów na materiały palne,
• pozostawione bez dozoru włączone odbiorniki energii elektrycznej,
• użycie otwartego ognia, palenie papierosów w miejscach zabronionych,
• nieprawidłowe eksploatowanie i konserwowanie urządzeń i instalacji elektrycznych, gazowych, grzewczych,
• prowadzenie prac spawalniczych bez zabezpieczenia,
• niewłaściwe składowanie lub posługiwanie się materiałami palnymi,
• włączanie do sieci elektrycznej urządzeń powodujących przeciążenie instalacji,
• nieprzestrzeganie przepisów i zasad ochrony przeciwpożarowej,
• nieumyślne lub umyślne spowodowanie zagrożenia pożarowego,
• palne elementy wystroju i wyposażenia pomieszczeń,
• ilość i rodzaj materiałów palnych znajdujących się w pomieszczeniu,
• niesprawny sprzęt ppoż. lub jego brak,
• nieznajomość zasad postępowania i obsługi sprzętu w przypadku powstania pożaru,
• nieskuteczne środki alarmowania o powstałym pożarze.

Ogólne wskazania ograniczające zagrożenie pożarowe:
− pomieszczenia mieszkalne, użyteczności publicznej, techniczne i gospodarcze powinny być w
dobrym stanie technicznymi wyposażone w sprzęt ppoż. a osoby przebywające w tych
pomieszczeniach przeszkolone

Zabrania się:
− wszelkich czynności mogących wywołać pożar lub utrudnić akcję ratowniczą, tj. palenia
tytoniu, używania otwartego ognia i innych czynników mogących zainicjować zapłon (pożar):

– w miejscach występowania materiałów niebezpiecznych,
– w strefie zagrożenia wybuchem,
– w miejscach występowania innych materiałów palnych,
– w miejscach oznakowanych zgodnie z PN,

− przechowywania ponadnormatywnych ilości materiałów, cieczy i odpadów palnych,
− zamykania i tarasowania dróg ewakuacyjnych uniemożliwiających sprawną ewakuację,
− umieszczania materiałów palnych pod urządzeniami lub instalacjami nagrzewającymi się do
100°C w odległości 0,5 m,
− spalania śmieci i odpadów w miejscach mogących spowodować zagrożenie pożarowe,
− garażowania pojazdów silnikowych w pomieszczeniach nie przeznaczonych do tego celu,
− rozgrzewania smoły i innych materiałów w odległości mniejszej niż 5 m od obiektów lub
materiałów palnych,
− stosowania osłon punktów świetlnych z materiałów palnych (odległość niepalnej osłony
powinna wynosić 0,05 m),
− niestosowania się do instrukcji obsługi urządzeń,
− korzystania z uszkodzonych instalacji elektrycznych i gazowych,

− pozostawiania bez dozoru włączonych urządzeń elektrycznych nieprzystosowanych do ciągłej
pracy,
− włączania urządzeń elektrycznych powodujących przeciążenie instalacji,
− ustawiania urządzeń grzewczych na materiałach palnych,
− naprawiania i przeróbki urządzeń, instalacji gazowych i elektrycznych bez wymaganych
uprawnień i kwalifikacji,
− przechowywania substancji, których wzajemne oddziaływanie może spowodować pożar,
− używania sprzętu i urządzeń ppoż. do celów nie związanych z przeznaczeniem,
− przechowywania cieczy o temperaturze zapłonu 55oC w nieatestowanych pojemnikach w
ponadnormatywnych ilościach.

Obowiązki:
− pomieszczenia i miejsca wyznaczone do palenia tytoniu powinny mieć kosze i popielniczki z
niepalnych materiałów,
− obiekty budowlane należy wyposażyć w oświetlenie awaryjne,
− w miejscach widocznych należy umieszczać wykaz telefonów alarmowych oraz instrukcje
postępowania na wypadek powstania pożaru,
− należy oznakować drogi ewakuacyjne,
− należy oznakować miejsca, w których znajdują się urządzenia przeciwpożarowe,
− należy oznakować główne wyłączniki prądu, gazu,
− należy oznakować pomieszczenia, w których występują materiały łatwo zapalne,
− w budynkach mieszkalnych nie należy przechowywać materiałów łatwo zapalnych na tarasach,
balkonach i loggiach, w piwnicach, na poddaszu i strychu, klatce schodowej i korytarzu oraz w
innych pomieszczeniach ogólnie dostępnych

Rodzaje pożarów:
Obowiązek dokonania doboru i rozmieszczenie podręcznego sprzętu gaśniczego wynika z przepisów
prawnych. Przyjęta została zasada, że obiekty powinny być wyposażone w podręczny sprzęt gaśniczy i
agregaty zgodnie z PN – 75/M-51000i dostosowane do odpowiednich grup pożarów A, B, C, D:

A. pożary ciał stałych, pochodzenia organicznego, przy spalaniu których obok innych zjawisk
powstaje zjawisko żarzenia, np.: drewno, papier, słoma, węgiel, tworzywa sztuczne, tkaniny;

B. pożary cieczy palnych i substancji stałych topiących się wskutek ciepła wytwarzanego przy pożarze,
np.: benzyna, alkohole, aceton, eter, oleje, lakiery, tłuszcze, parafina, stearyna, pak, naftalen, smoła;

C. pożary gazów, np.: metan, acetylen, propan, wodór, gaz miejski;

D. pożary metali, np.: magnez, sód, uran, potas.

E. pożary olei roślinnych i tłuszczy zwierzęcych

Przeznaczenie sprzętu gaśniczego:
− hydrant – gaszenie przy pomocy węża, wodą (nie wolno używać do gaszenia instalacji
elektrycznych),
− koc gaśniczy – gaszenie przez narzucenie koca na palący się przedmiot, aby odciąć dopływ
powietrza. 

Sposób użycia koca gaśniczego

− gaśnice:

Rodzaje gaśnic

– pianowa – gaszenie zapewnia szybkie chłodzenie strefy pożaru i materiału palnego, a
także tworzy na powierzchni powłokę uniemożliwiającą ponowne zapalenie,
nie stosować do gaszenia ciał reagujących z wodą, np.: sód, potas, wapno,

– proszkowa – gaszenie zapewnia szybkie chłodzenie, tworzy warstwę izolacyjną przed
ogniem; możliwość gaszenia urządzeń elektrycznych. Nie stosować do
gaszenia części ruchomych maszyn, komputerów i sprzętu elektronicznego,

– śniegowa – gaszenie zapewnia szybkie chłodzenie, zdmuchuje płomień, działa tłumiąco
wprowadzając CO2. Można stosować do gaszenia urządzeń pod napięciem.
Nie stosować do gaszenia pożarów siarki, węgla, metali lekkich, palących się
ludzi.